Οικοτοπία: 22 χρόνια μετά, απλά συνεχίζουμε…

Είμαστε και πάλι εδώ. Και θα συνεχίσουμε δυναμικά, γιατί οι ιδέες που εκφράζουμε έχουν αρχίσει να κατακτούν πια ολόκληρο τον πλανήτη. Ακριβώς γιατί ανιχνεύουν, συγκροτούν και διατυπώνουν την εναλλακτική λύση στα σημερινά αδιέξοδα.

Εκδώσαμε την OΙΚOΤOΠΙΑ, πριν από 22 χρόνια, ελπίζοντας ότι θα μπορούσαμε να επαυξήσουμε και να βελτιώσουμε τον κριτικό αντίλογο της οικολογίας, άλλοτε αντιπαλεύοντας “συρμούς” και άλλοτε εμβαθύνοντας κάτω από αντιλήψεις ευρείας αποδοχής, άλλοτε προσεγγίζοντας την επικαιρότητα και άλλοτε επικαιροποιώντας –στο μέτρο των δυνάμεών μας– το ανεπίκαιρο.

Στοχεύαμε σε ένα εγχείρημα συλλογικό και ανεξάρτητο, που θα ήταν βήμα ιδεών και εστία ενημέρωσης. Oι προθέσεις μας δεν περιορίζονταν στην απλή και περιοδικά επαναλαμβανόμενη παραγωγή ενός εντύπου, που είναι πρακτική ελάχιστα πρωτότυπη, μέσα στον υπερκορεσμένο πληροφοριακό περίγυρο. Εκδώσαμε την OΙΚOΤOΠΙΑ, δηλώνοντας εχθροί της …εκδοτικής πλήξης.

Η συμμετοχή μας σε ποικίλες πρωτοβουλίες, οι άλλες εκδοτικές μας δραστηριότητες, η διοργάνωση πολλών εκδηλώσεων, καθώς και η διοργάνωση, από το 2001, των «Γιορτών της Γης» στη Βλάστη, ένα ορεινό χωριό του Ν. Κοζάνης, σηματοδοτούν το στόχο μας, που δεν είναι άλλος από τη δημιουργία ενός κυττάρου επικοινωνίας και διακίνησης ιδεών γύρω από επίκαιρα και σημαντικά οικολογικά ζητήματα.

Την πρώτη μας εκδοτική περίοδο, από τον Μάιο του 1989 έως το 1995, εκδώσαμε 27 τεύχη, ενώ στη δεύτερη περίοδο, από τον Ιανουάριο του 1997 έως τον Δεκέμβριο του 2008, εκδώσαμε άλλα 47, όταν και αναστείλαμε την έκδοσή μας για διάφορους λόγους. Ο κυριότερος ήταν το γεγονός ότι το διαδίκτυο είχε υποκαταστήσει ένα μεγάλο μέρος της περιβαλλοντικής ενημέρωσης, του στοχασμού και του διαλόγου, με τη δύναμη της μετάδοσης μεγάλου όγκου πληροφορίας, με αμεσότητα και απευθείας πρόσβαση του αναγνώστη, λήπτη και χρήστη των δεδομένων, προσθέτοντας το πλεονέκτημα της άμεσης επίσης διαδραστικότητας.

Είχαμε υποσχεθεί όμως, ως αθεράπευτοι εραστές του γραπτού λόγου, ότι δεν πρόκειται να το βάλουμε κάτω, γεγονός που το αποδεικνύει το τεύχος που κρατάτε στα χέρια σας. Η OΙΚOΤOΠΙΑ, αλλάζει μορφή και σχήμα και θα είναι πλέον μια τριμηνιαία, πολυσέλιδη και έγκυρη έκδοση, αφιερωμένη κάθε φορά σε μια θεματική ενότητα. Το πρώτο μας τεύχος –της νέας (ή τρίτης) περιόδου που εγκαινιάζουμε σήμερα– είναι αφιερωμένο σε ένα ιδιαίτερα επίκαιρο θέμα, που μοιραία απασχολεί όλους μας: στις πράσινες προτάσεις διεξόδου από την οικονομική κρίση, αναδεινύοντας έναν πλούτο ιδεών και επεξεργασιών που έχουν γίνει από τους Έλληνες και ευρωπαίους Πράσινους και αποδεικνύοντας ότι απέναντι στις αδιέξοδες νεοφιλελεύθερες πολιτικές υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις.

Ταυτόχρονα με την έκδοση του τεύχους, έχουμε ξεκινήσει μια διαδικασία ανασχηματισμού, διεύρυνσης και ανανέωσης της Συντακτικής Ομάδας. Επιπλέον σχεδιάζουμε και την ηλεκτρονική μας έκδοση, φιλοδοξώντας να καλύψουμε ένα μεγάλο κενό που υπάρχει σήμερα στο διαδίκτυο, στους τομείς της τεκμηριωμένης και έγκυρης ενημέρωσης και παρέμβασης στην οικολογική και λοιπή επικαιρότητα. Με καθημερινή ενημέρωση φιλοδοξούμε στη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου ηλεκτρονικού περιοδικού, στη γνωστή διεύθυνση: www.oikotopia.gr.

22 χρόνια μετά, απλά συνεχίζουμε… Ευχαριστούμε όλους όσους μας στήριξαν τόσα χρόνια και αναμένουμε με αισιοδοξία την έκφραση μιας νέας δυναμικής για όλα αυτά που μας στοιχειώνουν και μας γοητεύουν…

Περιεχόμενα του 1^ου τεύχους

      Αλέκος Γεωργόπουλος: Editorial

Να επενδύσουμε στη διέξοδο από την κρίση

• Μιχάλης Τρεμόπουλος: Το πρόγραμμά μας είναι οι αγώνες μας
• Γιάννης Παρασκευόπουλος: Να επενδύσουμε στη διέξοδο από την κρίση
• Δημήτρης Φουτάκης: Για το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής
• Γιάννης Βαρουφάκης: Στο ελληνικό πρόβλημα αποτυπώνεται η υπαρξιακή κρίση της Ευρώπης
• Κώστας Καλλωνιάτης: Πρόγραμμα Μεσοπρόθεσμης Χρεωκοπίας
• Πέτρος Ρυλμόν: Το περιβάλλον θέτει τα όρια στην οικονομία
• European Greens: Σύμφωνο για Βιώσιμη Ευημερία, η πράσινη εναλλακτική πρόταση για την ευρωπαϊκή οικονομική διακυβέρνηση

Πέρα από την κρίση: Εναλλακτικές λύσεις στη λιτότητα και τον νεοφιλελευθερισμό

• Μιχάλης Τρεμόπουλος: Να βγούμε από τα διλήμματα, να μιλήσουμε για τις εναλλακτικές λύσεις
• Sven Giegold: Ευρωπαϊκή ενοποίηση με αλληλεγγύη και ισχυρούς κανόνες
• Guillaume Duval: Η λύση της κρίσης απαιτεί γρηγορότερη ευρωπαϊκή ολοκλήρωση!
• Eric Toussaint: Η ανομία, κύρια αιτία της δημιουργίας του ελληνικού χρέους
• Serge Latouche: H διπλή απάτη της «rilance»
• Alain Lipietz: Να μην πληρώσουν «τη νύφη» οι λαϊκές τάξεις!
• The Greens/EFA / Ομάδα Οικονομίας. Διάσωση της Ελλάδας:  Μια πράσινη πρόταση για ολοκληρωμένη επείγουσα απάντηση στην κρίση της ευρωζώνης
• Συμμαχία ’90 / Οι Πράσινoι. Αντιμετωπίζοντας την κρίση μαζί: υπέρ μιας ισχυρής Ευρωπαϊκής Οικονομικής Ένωσης
• Κώστας Νικολάου: Κατασκευή συναίνεσης και απόκρυψη κερδοσκοπίας: Οι μύθοι ότι δεν παράγουμε τίποτα και δεν υπάρχουν λεφτά
• Γιάννης Παρασκευόπουλος: Worst of both worlds
• Γιώργος Μπλιώνης: Η Ελλάδα στα πλαίσια μιας παγκόσμιας εξελικτικής μεταβολής
• Δημήτρης Φουτάκης: Γλωσσάριο – Ορολογία